5 lat pracy w belgii jaka emerytura
Piotr Drabik. 16.03.2023. Obecnie 99 tys. obywateli polskich otrzymuje emerytury i renty z Niemiec. Średnia wysokość świadczenia to 640 euro. Emerytury Polaków w Niemczech są niskie
Zgodnie z zapisami irlandzkiej ustawy dotyczącej emerytur (ang. Social Welfare and Pensions Act) wiek emerytalny będzie podwyższany. Ma on wynosić 68 lat. Obecnie kwestia wieku emerytalnego w Irlandii przedstawia się następująco: Osoby urodzone między 1 stycznia 1949 roku a 31 grudnia 1954 roku: minimalny wiek emerytalny wynosi 66 lat
Minimalna i maksymalna emerytura w Holandii. Od 1 lipca 2021 r. podstawowa emerytura w Holandii wynosi (brutto): 1301,43 dla osoby samotnej. 889,70 dla osoby będącej w związku małżeńskim lub mieszkającej z kimś innym. Kwota ta może być niższa, jeśli nie mieszkasz w Holandii od 50 lat lub masz inne dochody. Dodatek do emerytury
Wiek ochronny przed emeryturą będzie wynosić odpowiednio 60 lat (mężczyzna) oraz 56 lat (kobieta). Jeśli jednak okresy zatrudnienia pracownika są zbyt krótkie i po zsumowaniu nie uprawniają go do otrzymania emerytury w danym wieku, wówczas nie będzie mógł on zostać objęty ochroną przedemerytalną. Okres ochronny przed emeryturą
Emerytura pomostowa 2024. 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, jeżeli na dzień 1 stycznia 2009 r. miała wymagany okres 15 lat pracy w szczególnych
Mann Mit Grill Sucht Frau Mit Kohle Shirt. Podejmując pracę w Belgii każdy pracownik ma obowiązek wnoszenia opłat na system ubezpieczeń społecznych. Z system ubezpieczeń społecznych pracownikowi przysługuje między innymi emerytura. W Belgii działa Narodowy Fundusz Emerytalny. Fundusz zarządza systemem ubezpieczeń emerytalnych. Cztery systemy emerytalneW Belgii funkcjonują 4 systemy emerytalne: systemy dla pracowników, system dla osób pracujących na własny rachunek, system dla pracowników sektora publicznego oraz system dla byłych pracowników zatrudnionych w koloniach lub w państwie poza w Belgii dzielą się na emerytury rodzinne oraz emerytury dla osób samotnych. Funkcjonuje także system emerytalny dla osób, których małżonek zmarł oraz dla małżonków żyjących w separacji lub rozwiedzionych. Ponadto w Belgii działa system dla pracowników trans-granicznych oraz sezonowych. Wysokość emerytury zależy od systemu. Co ważne pracownika może być uprawniony do emerytury z kilku pracownika z Polski istotne jest zatrudnienie długoterminowe. Zatrudnienie krótkoterminowe nie daje uprawnień emerytalnych. Może się zdarzyć, że przy pracy przez krótki okres, prawa emerytalne narosłe w tym okresie nie będą brane pod uwagę, ponieważ ich kwota będzie zbyt niska, by zostały one uznane także:Otwarcie belgijskiego rynku pracyWiek emerytalnyWiek emerytalny dla mężczyzn oraz kobiet jest jednakowy i wynosi 65 lat. Liczba przepracowanych lat uprawniających do pełnej emerytury wynosi 45 lat. Istnieje jednak możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę w wieku 60 lat, jeśli kariera zawodowa trwała co najmniej 35 na emeryturze Czy emeryci mogą dorabiać na emeryturze. Tak, ale nie wszyscy. Pracownicy najemni mogą w dalszym ciągu pracować po ukończeniu 65 roku życia, jeżeli pracodawca wyrazi na to zgodę. Urzędnicy służby cywilnej są zobowiązani do odejścia na emeryturę w uzgodnionym wieku. Osoby pracujące na własny rachunek mogą kontynuować pracę tak długo, jak chcą, nawet po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego. Pracownicy, którzy odejdą na emeryturę, nie mogą zarabiać więcej niż określoną kwotę, zależną od ich statusu, sytuacji rodzinnej, wieku oraz rodzaju przyznanej emerytury. Jeżeli emeryt zarabia więcej, jego emerytura zostanie zmniejszona lub dział: Emerytury zagraniczneŹródło: Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Emerytura w Polsce zależna jest od stażu pracy osoby ubezpieczonej. Na jej wysokość ma wpływ nie tylko liczba przepracowanych lat, ale także wysokość odkładanych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zdarza się jednak, że ubezpieczony, w związku z charakterem swojego zawodu, bądź też z powodu braku pracy w państwie, był zmuszony wyjechać za granicę w jej poszukiwaniu. Co się dzieje, jeżeli w związku z powyższym nie przepracował wystarczającej liczby lat w Polsce? Czy należy mu się emerytura z ZUS i jego odpowiednika w państwie trzecim, w którym ubezpieczony pracował? Czy też może być tak, że praca wykonywana za granicą zostanie zaliczona do stażu pracy potrzebnego do uzyskania prawa do emerytury w Polsce? Na te pytania odpowiemy w niniejszym wstępie należy odpowiedzieć twierdząco na jedno z powyższej postawionych pytań. Tak, na emeryturę w Polsce może liczyć osoba ubezpieczona, która pracowała za granicą. Nie jest to jednak zasada obejmująca wszystkie przypadki. Aby nabyć prawo do tego świadczenia, ubezpieczony musi spełniać określone prawem warunki. Żeby w ogóle móc liczyć na to, że emerytura będzie wypłacana z ZUS, trzeba zwrócić uwagę, czy państwo trzecie, w którym ubezpieczony pracuje, ma podpisaną umowę międzynarodową z Rzeczpospolitą, uprawniającą do jej zaliczania do stażu pracy w Polsce. Prawo do emerytury w Polsce a w państwach trzecichW Polsce uprawnienia emerytalne reguluje Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako ustawa emerytalna). Zgodnie z art. 15 ustawy emerytalnej podstawę wymiaru emerytur stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez ubezpieczonego, z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub że Polska nie posiada skoordynowanego systemu emerytalnego z każdym państwem na świecie, jest ich jednak w tym gronie całkiem sporo. Jeżeli ubezpieczony pracował za granicą w państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) nienależących do Unii oraz Szwajcarii, a także w państwach, z którymi Polska ma podpisane oddzielne umowy w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, ma on możliwość ubiegania się o świadczenia emerytalne w związku ze wstąpieniem przez Rzeczpospolitą do Unii Europejskiej, od 2004 roku to właśnie państwa Wspólnoty są głównym kierunkiem migracji polskich pracowników. Niestety, UE nie wprowadziła do tej pory jednolitych warunków nabywania prawa do emerytury i pozostawia tę kwestię wewnętrznym przepisom państw członkowskich. Rodzaje świadczeń emerytalnych i warunki ich nabycia są zatem określane przez każde państwo samodzielnie, może różnić się wymagany okres stażu pracy czy wiek uprawniający do otrzymywania uniknąć sytuacji, w której przez rozbieżność przepisów krajowych doszłoby do uniemożliwienia otrzymania emerytury przez osobę opłacającą składki w państwach Wspólnoty, UE wprowadziła prawo mające na celu wyeliminowanie kolizji w sferze świadczeń z ubezpieczeń społecznych, jak i w sferze opłacania składek na ubezpieczenia. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z 29 kwietnia 2004 roku w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (dalej jako rozporządzenie WE nr 883/2004) obowiązuje we wszystkich państwach UE i ma pierwszeństwo przed regulacjami obejmuje unijny system zabezpieczeń społecznych?Rozporządzenie WE nr 883/2004 odnosi się do osób wykonujących działalność zawodową w szerokim rozumieniu, chodzi tu zatem o osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, na podstawie umów cywilnoprawnych, a także osób prowadzących własną działalność aby obejmowało ich ww. rozporządzenie, osoby te musiały pracować jednocześnie w Polsce i w innych państwach członkowskich, bądź pracować wyłącznie w Polsce i z tego tytułu ubiegać się o polską emeryturę lub pobierać ją, ale zamieszkiwać państwo unijnych systemów zabezpieczenia społecznego objęte są:osoby będące obywatelami jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do UE, tj. Norwegia, Islandia i Lichtenstein oraz Szwajcaria;bezpaństwowcy lub uchodźcy zamieszkali na terytorium jednego z państw członkowskich UE;członkowie rodzin osób wyżej wymienionych;osoby posiadające prawo do emerytury po zmarłym członku rodziny – osobie wymienionej wyżej, np. małżonek, unijnej koordynacji świadczeń emerytalno-rentowychMimo że UE pozostawiła państwom członkowskim dużą swobodą w procesie ustalania prawa do emerytur, rozporządzenie WE nr 883/2004 ustala pewne zasady, którymi państwa wspólnoty muszą się kierować, stosując prawo zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej należy zaliczyć przede wszystkim:zasadę równościZasada równości nakazuje państwom Wspólnoty traktowanie wszystkich obywateli UE na równych prawach, takich samych jak swoich obywateli. Oznacza to, że obywatel Polski, który pracował w kraju trzecim, np. w Niemczech, powinien mieć wyliczoną wysokość emerytury na takich samych zasadach jak obywatel sumowania okresów ubezpieczenia lub zamieszkaniaDzięki wprowadzeniu tej zasady, przy ustalaniu prawa i obliczaniu wysokości emerytur przysługujących na podstawie ustawodawstwa jednego państwa członkowskiego, uwzględniane są okresy ubezpieczenia (pracy) lub okresy zamieszkania przebyte na terytorium każdego innego państwa więc ubezpieczony ubiegający się o przyznanie emerytury w Polsce posiada staż pracy niewystarczający do nabycia uprawnień do świadczeń emerytalnych, do okresów ubezpieczenia dolicza mu się staż pracy odbyty we wszystkich innych państwach członkowskich. Jeśli zatem ubezpieczony będący mężczyzną nie przepracował w Polsce łącznie 20 lat (co jest wymagane do osiągnięcia wieku emerytalnego), należy doliczyć mu staż pracy zdobyty w państwie sumowania okresów pozwala więc osobom, które często zmieniały zatrudnienie i pracowały w różnych państwach członkowskich – zaś w żadnym z nich nie pracowały wystarczająco długo, aby nabyć uprawnienia do emerytury na podstawie wewnętrznych przepisów prawnych – na połączenie wszystkich okresów ubezpieczenia pracowniczego i tym samym zdobycia prawa do emerytury. Uprawnienia osoby pracującej w różnych państwach zostały zatem zrównane z tymi obowiązującymi w kraju, gdzie osoba była całe życie zachowania praw nabytychZasada zachowania praw nabytych chroni obywateli UE przed negatywnymi skutkami, jakie mógłby nieść za sobą fakt niezamieszkiwania państwa, w którym pobiera się emeryturę. Ubezpieczony, który pobiera świadczenie w Polsce, a zamieszkuje np. Grecję, nie musi się zatem martwić, że jego emerytura zostanie obniżona, zmieniona, zawieszona czy uchylona. W jaki sposób uwzględnia się zagraniczne okresy ubezpieczenia?ZUS przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględnia zagraniczne okresy ubezpieczenia jedynie wówczas, gdy okres ubezpieczenia uzyskany w Polsce nie wystarczy do nabycia prawa do świadczeń ubezpieczenia (staż pracy) uzyskane w państwach członkowskich Wspólnoty przyjmowane są przez ZUS jedynie w wymiarze potwierdzonym przez instytucję ubezpieczeń społecznych danego państwa członkowskiego na odpowiednim formularzu oblicza się emeryturę w Polsce z uwzględnieniem zagranicznych okresów ubezpieczenia?W sytuacji gdy konieczne do uzyskania emerytury w Polsce jest uwzględnienie zagranicznych okresów ubezpieczenia, ZUS najpierw oblicza teoretyczną pełną wysokość świadczenia, jaka przysługiwałaby ubezpieczonemu, gdyby wszystkie jego okresy ubezpieczenia zostały przebyte w Polsce. Następnie zaś, na podstawie kwoty teoretycznej, ZUS oblicza rzeczywistą, tj. proporcjonalną kwotę emerytury odpowiadającą stosunkowi okresów ubezpieczenia w państwie ustalającym świadczenie do sumy okresów ubezpieczenia we wszystkich branych pod uwagę państwach Jan przepracował 15 lat w Polsce oraz 15 lat w Niemczech. Aby obliczyć emeryturę panu Janowi, ZUS najpierw obliczy kwotę teoretyczną za łączny okres ubezpieczenia wynoszący 30 lat. Następnie zaś, na podstawie kwoty teoretycznej, obliczy rzeczywistą, tj. proporcjonalną kwotę emerytury odpowiadającej stosunkowi polskich okresów ubezpieczenia do sumy polskich i niemieckich okresów ubezpieczenia. W przypadku pana Jana będzie to 15/30 kwoty do Unii Europejskiej oraz zaakceptowanie układu z Schengen dały Polakom nie tylko łatwiejszy dostęp do zagranicznych pracodawców czy też umożliwiły przemieszczanie się po europejskich krajach bez potrzeby posiadania paszportów – UE skoordynowała również zasady uzyskiwania prawa do że to od przepisów wewnętrznych każdego państwa w dalszym ciągu zależy podstawa i wysokość świadczeń emerytalnych, obywatele Unii nie muszą martwić się, że po przepracowaniu np. 10 lat w Polsce i wyjeździe za granicę utracą prawo do pobierania emerytury w Polsce.
Rozmowa z Caroline Huys z działu umów międzynarodowych w Bureau Internationale Overeenkomsten (BIO)/Bureau des Conventions internationales (BCI) 5 czerwca 2013 r. dział dla pracowników z nowych krajów Unii Europejskiej Chrześcijańskich Związków Zawodowych ACV zorganizował sesję informacyjną na temat świadczeń emerytalnych. W związku z ogromnym zainteresowaniem tą problematyką przedstawiamy wywiad z panią Caroline Huys z funduszu zasiłków emerytalnych RVP/ONP, która była mówcą na sesji ACV i pracuje w dziale umów międzynarodowych – Bureau Internationale Overeenkomsten (BIO)/Bureau des Conventions internationales (BCI). Instytucja ta zajmuje się sprawami, z którymi stykają się nasi rodacy zatrudnieni w różnych krajach UE. Czym charakteryzuje się emerytura ustawowa w Belgii? Emerytura ustawowa należy do pierwszego filaru systemu emerytur w Belgii. Jego finansowanie odbywa się głównie na zasadzie tzw. repartycji. Oznacza to, że emerytury wypłacane są dzięki składkom emerytalnym odciąganym z pensji aktywnych pracowników, urzędników państwowych oraz opłacanych przez osoby samozatrudnione. Jakie są rodzaje świadczeń emerytalnych w Belgii i jakie warunki należy spełnić, aby je otrzymać? Istnieje kilka rodzajów świadczeń. Pierwszym z nich jest emerytura ustawowa, obliczana na podstawie długości kariery zawodowej, czyli lat przepracowanych jako pracownik najemny lub urzędnik państwowy albo też na podstawie długości okresu prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawowy wiek emerytalny w Belgii wynosi zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn 65 lat. Emerytura ta w żadnym wypadku nie może zostać połączona z pobieraniem jakichkolwiek innych zasiłków socjalnych (tzn. wykluczone jest równoczesne pobieranie emerytury i zasiłku chorobowego, zapomogi socjalnej OCMW/CPAS, zasiłku dla bezrobotnych, tymczasowego zasiłku dla bezrobotnych – zasiłku ekonomicznego itd.). Od ostatniej reformy emerytur weszło w życie nowe prawo, które pozwala osobom pobierającym emeryturę ustawową i mającym minimum 42 lata stażu pracy wykonywać dodatkowo pracę zarobkową bez ograniczeń. Kolejna forma to emerytura po zmarłym współmałżonku (lub zmarłej małżonce), obliczana na podstawie długości kariery zawodowej zmarłego współmałżonka. Z tego prawa mogą skorzystać zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Początkowo, aż do 1984 r., prawo to było przyznawane tylko wdowom. Warunkiem otrzymania tej emerytury jest wiek minimum 45 lat (z wyjątkiem matek samotnie wychowujących dzieci) oraz związek małżeński trwający minimum rok przed śmiercią współmałżonka. Osoba pobierająca tą emeryturę może wykonywać dodatkowo pracę zarobkową pod warunkiem nieprzekroczenia ustalonych prawnie progów dochodowych. W momencie osiągnięcia wieku emerytalnego świadczeniobiorca ma prawo do połączenia obu świadczeń do maksimum 110 proc. emerytury dla wdowy/wdowca, obliczonej na podstawie pełnego stażu pracy zmarłego współmałżonka. Innym rodzajem świadczeń emerytalnych jest emerytura dla współmałżonka w separacji lub po rozwodzie. W niektórych rodzinach żona lub mąż pozostaje w domu, np. w celu opieki nad dziećmi, podczas gdy współmałżonek zajmuje się karierą zawodową. W momencie rozkładu związku współmałżonek, który nie pracował, ma prawo ubiegać się o ten rodzaj emerytury. Oblicza się ją na podstawie liczby lat przepracowanych przez współmałżonka podczas całego okresu trwania małżeństwa. Przy obliczaniu wysokości tej emerytury brane są pod uwagę zarobki współmałżonka w tych latach (w ograniczonym stopniu). Jeśli w którymś roku obydwoje małżonkowie pracowali, pod uwagę bierze się tylko jedno wynagrodzenie. Prawo to jest obliczane automatycznie w momencie złożenia wniosku. Warunkiem otrzymania tego świadczenia jest osiągnięcie ustawowego wieku emerytalnego lub – w niektórych przypadkach – otwarte prawo do wcześniejszej emerytury. W przypadku świadczeń z powodu separacji przynajmniej jeden z partnerów musi osiągnąć wiek emerytalny. Otrzymywanie tych świadczeń nie ma żadnego wpływu na wysokość ustawowej emerytury eksmałżonka. Otrzymany przez starającego się o to świadczenie wyrok pozbawienia praw rodzicielskich lub z powodu groźby pozbawienia życia współmałżonka wyklucza otrzymanie tego prawa. Świadczenie to gwarantuje obojgu eksmałżonkom otrzymanie minimum połowy emerytury rodzinnej w przypadku, gdy nie mogą oni z przyczyn medycznych zamieszkiwać pod jednym adresem. Jeśli jednak ich ustawowe emerytury są wyższe, wybierane są te świadczenia, które są dla nich korzystniejsze. Jakie systemy emerytalne wyróżniamy w Belgii? Świadczenia emerytalne w Belgii podzielone są na trzy systemy. 1. System świadczeń emerytalnych dla pracowników, pod który podlegają zatrudnieni w sektorze prywatnym na umowę o pracę jako pracownicy fizyczni lub umysłowi lub zatrudnieni na kontrakt pracownicy sektora państwowego. Świadczeniami tymi zajmuje się instytucja RVP-Rijksdienst voor Pensioenen/ONP-Office National des Pensions. 2. System świadczeń emerytalnych dla samozatrudnionych, do którego należą wszyscy prowadzący jakąkolwiek działalność gospodarczą lub będący ich pomocnikami. Świadczenia oblicza instytucja RSVZ-Rijksdienst voor de Sociale Verzekering der Zelfstandigen/L'Institut national d'assurances sociales pour travailleurs indépendants, a wypłaca RVP/ONP. 3. System świadczeń emerytalnych dla mianowanych urzędników państwowych, niezależnie od zajmowanego stanowiska, zatrudnionych zarówno w instytucjach regionalnych, prowincjonalnych, gminnych, jak i federalnych. Emerytury obliczane i wypłacane są przez wewnętrzny dział emerytur państwowych. Każdy z tych systemów ma wewnętrzne ustalenia i prawa, często bardzo podobne, ale w ogólnym rozrachunku istnieją między nimi spore różnice. Coraz więcej osób buduje swoje prawa emerytalne w dwóch lub we wszystkich systemach. Jak przebiega procedura przyznania prawa do emerytury Osoba mieszkająca w Belgii, która ma status pracownika i osiągnęła wiek emerytalny 65 lat, nie musi składać wniosku w RVP/ONP. Odbywa się to automatycznie – urząd sam rozpoczyna procedurę rok przed ukończeniem przez pracownika 65. roku życia. Pracownicy ubiegający się o emeryturę w innym terminie – wcześniejszym lub późniejszym – powinni sami złożyć wniosek. Istnieją trzy sposoby złożenia wniosku: elektronicznie poprzez stronę internetową: / osobiście w urzędzie miasta/gminy lub bezpośrednio w instytucji RVP/ONP. Osoba, która osiągnęła wiek emerytalny, ale przebywa za granicą, musi złożyć wniosek we właściwej instytucji łącznikowej kraju obecnego zamieszkania. Zgodnie z przepisami wspólnotowymi, wniosek o przyznanie emerytury złożony w instytucji jednego z państw członkowskich uważa się za wniosek o przyznanie takiego świadczenia złożony w instytucjach wszystkich państw członkowskich, w których przebyte zostały okresy ubezpieczenia (lub zamieszkania). Osoba zainteresowana emeryturą z kilku państw członkowskich nie składa więc kilku oddzielnych wniosków o przyznanie świadczeń w instytucjach różnych państw, lecz jeden wniosek do instytucji jednego państwa. Wniosek ten jest wiążący dla wszystkich pozostałych instytucji, w których osoba zainteresowana była ubezpieczona. Wnioskodawca mieszkający obecnie poza Belgią może oczywiście złożyć wniosek bezpośrednio w belgijskiej instytucji. Po złożeniu wniosku rozpoczyna się procedura sprawdzania okresów ubezpieczenia i wymiana informacji pomiędzy krajami UE. Obowiązuje przy tym metoda poliwalencji, czyli RVP/ONP bada wszystkie możliwe okresy ubezpieczenia, rodzaje emerytur we wszystkich systemach i ewentualnie przesyła dokumentacje do odpowiedniej instancji. Po zakończeniu tej procedury wnioskodawca otrzymuje pisemną decyzję – także w przypadku odrzucenia wniosku, np. przy niespełnieniu warunków stażowych do uzyskania wcześniejszej emerytury – ze wszystkimi aspektami decyzji lub odmowy. Decyzja zawiera kwotę brutto miesięcznej emerytury oraz ewentualnie informacje, jak będzie ona wypłacana. Co to jest premia emerytalna (pensioenbonus/bonus de pension) Premia emerytalna ma na celu zmotywowanie pracowników do wydłużenia kariery zawodowej i niekorzystania z możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę. System ten istnieje od 2006 r., a ostatnia reforma wprowadziła nowe postanowienia, które dotyczyć będą emerytur przyznanych od 2014 r. Każdy przepracowany na emeryturze dzień upoważnia do tego dodatku. Nowy dodatek przysługuje najwcześniej w roku następującym po roku, w którym przyznana mogłaby być wcześniejsza emerytura. Im dłużej emeryt pracuje, tym wyższy jest dodatek za przepracowany dzień. Jak obliczana jest wysokość emerytury? Za każdy przepracowany rok zostaje przyznana określona kwota. Wszystkie te kwoty, zsumowane, tworzą roczną ustawową emeryturę pracownika. Przy niskiej kwocie emerytury może być ona dopasowana do emerytury gwarantowanej po spełnieniu określonych warunków stażowych itp. Obliczenie kwoty rocznej odbywa się w skrócie następująco: pensja brutto z danego roku zostaje pomnożona przez tzw. współczynnik indeksacyjny w celu dopasowania jej do płac obecnych. Wynik tej operacji dzielony jest przez 45, zgodnie z pełnym stażem pracy w Belgii. W ten sam sposób obliczany jest każdy rok zatrudnienia. Wynik mnożony jest przez 60 proc. w przypadku osób samotnych lub przez 75 proc. dla głowy rodziny z jedną lub większą liczbą osób na utrzymaniu. Na koniec wynik może być obniżony do maksymalnej emerytury (jeśli jest za wysoki) lub podniesiony do minimalnej emerytury (jeśli jest za niski). Jakie są dodatkowe wynagrodzenia dla emerytów? Istnieje ekwiwalent wakacyjny, wypłacany corocznie w maju emerytom pobierającym emeryturę ustawową lub po zmarłym współmałżonku. Wynagrodzenie to jest wypłacane razem z miesięczną emeryturą. Jego wysokość nie może przekroczyć kwoty miesięcznej emerytury. Czy istnieje w Belgii emerytura pomostowa? W przeciwieństwie do ogólnie panującego przekonania, emerytura pomostowa nie jest świadczeniem emerytalnym, tylko rodzajem zasiłku dla bezrobotnych. Zasiłek ten połączony jest z częściowym wynagrodzeniem wypłacanym przez byłego pracodawcę. System stosowany jest najczęściej w przypadku pracowników po 58. roku życia, którzy zostali zwolnieni z powodu redukcji etatów lub rozwiązania zakładu pracy z przyczyn ekonomicznych. Co to jest IGO/La Grapa i jakie są warunki otrzymania i utrzymania tego zasiłku? Chodzi o gwarantowane dochody dla osób w wieku emerytalnym – De Inkomensgarantie voor Ouderen (IGO)/La Garantie de revenus aux personnes âgées (La Grapa). Jest to zasiłek socjalny przyznawany w przypadku niedostatecznych świadczeń emerytalnych jako dopłata w celu zapewnienia emerytowi ustawowego minimum dochodów. Wysokość tej dopłaty uzależniona jest od sytuacji życiowej i mieszkaniowej emeryta. IGO/La Grapa przyznawane jest po gruntownym przebadaniu sytuacji finansowej wnioskodawcy i jego współmieszkańców – wszystkich dochodów, zarówno belgijskich, jak i tych otrzymywanych z innych państw. Zapomoga ta może zostać przyznana tylko osobie z obywatelstwem belgijskim lub jednego z innych państw EU i mającej pozwolenie na pobyt w Belgii. IGO/La Grapa wypłacane jest tylko i wyłącznie pod warunkiem stałego pobytu w Belgii. Osoba uprawniona do tego zasiłku może przebywać poza granicami Belgii jedynie 29 dni w roku. W przypadku przekroczenia tego okresu zasiłek zostaje zawieszony lub całkowicie odebrany. Jeśli nastąpi zmiana sytuacji rodzinnej lub finansowej, IGO/La Grapa obliczane jest na nowo. Od 1 stycznia 2014 r. wejdą w życie nowe przepisy regulujące zasady przyznawania tego zasiłku. Czy przy obliczaniu emerytury belgijskiej bierze się pod uwagę lata przepracowane w innym kraju UE? Osoba, która była ubezpieczona (pracowała) w różnych państwach członkowskich, może ubiegać się o przyznanie emerytury lub renty jednocześnie z każdego z tych państw. Świadczenia ustalane są równolegle przez instytucje ubezpieczeniowe każdego z państw, w których dana osoba była ubezpieczona. Belgijska emerytura ustawowa obliczana jest wyłącznie na podstawie okresów ubezpieczenia – stażu pracy w Belgii. Dzięki koordynacji europejskiej sumuje się pozostałe okresy ubezpieczeń w innych krajach UE i na tej podstawie oblicza się teoretyczną emeryturę belgijską – za te wszystkie okresy, tak jakby były one przepracowane w Belgii. Pozwala to na pewne podwyższenie emerytury (po obliczeniu proporcjonalności okresów belgijskich do okresów uzyskanych w innych krajach UE) i ewentualne uzyskanie emerytury gwarantowanej. Dzięki temu zostaje ustalona najwyższa z możliwych w danym przypadku emerytur. Czy na podstawie sumowania okresów ubezpieczeń z krajów UE może zostać przyznana wcześniejsza emerytura w Belgii? Jaka jest minimalna liczba lat ubezpieczenia w Belgii konieczna do otrzymania tego świadczenia? Tak, przy badaniu prawa do wcześniejszej emerytury w Belgii brane są pod uwagę lata ubezpieczeń w różnych belgijskich systemach emerytalnych oraz te uzyskane w innych krajach UE. Nowe przepisy emerytalne podwyższyły minimalny wiek emerytalny przy przechodzeniu na wcześniejszą emeryturę. Odbywa się to stopniowo. W 2013 r. warunkiem otwarcia prawa do tego świadczenia jest wiek minimum 60 lat i 6 miesięcy oraz minimum 38 lat stażu pracy. Od 2016 r. wiek minimalny wzrośnie do 62 lat, a minimalny staż pracy do 40 lat. Przy stażu dłuższym niż 40 lat możliwe będą wyjątki, czyli przejście na emeryturę wcześniejszą, przed 62. rokiem życia. Czy istnieje emerytura europejska? Niestety nie, każdy kraj UE na podstawie swojego prawa o świadczeniach emerytalnych przyznaje emeryturę za dany okres przepracowany w tym kraju. Jedynie koordynacja europejska, jak już wspomniałam wcześniej, ułatwia otwarcie prawa do emerytury dzięki zasadzie sumowania lat stażu pracy. W belgijskim prawie jest to najczęściej pomocne przy ubieganiu się o emeryturę wcześniejszą lub do uzyskania emerytury gwarantowanej (minimalnej). Gdzie można zasięgnąć szczegółowych informacji na temat swoich (przyszłych) emerytur? Najlepiej skontaktować się z RVP/ONP telefonicznie pod bezpłatnym numerem 1765 w godzinach od do oraz od do Zainteresowanym zostaną udzielone podstawowe informacje; uzyskają oni też adres najbliższej jednostki instytucji emerytalnej właściwej do zbadania indywidualnego wniosku. Dziękuje za rozmowę. rozmawiała Iwona Cieszyńska ACV – Dienst Grensarbeiders nieuwe EU-lidstaten pomaga w wypełnieniu procedur związanych z uzyskaniem świadczeń emerytalnych. Można się z nami kontaktować telefonicznie pod numerem 03 222 71 64 w poniedziałki od do i w piątki od do oraz poprzez e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Gazetka 126 – listopad 2013
Czas czytania: 4 minutSystem emerytalny w Belgii podzielony jest na trzy filary. I-szy filar to emerytura ustawowa, obliczana i przyznawana na podstawie kariery zawodowej. II-gi filar obejmuje indywidualne lub grupowe pracownicze programy emerytalne. Mianem III-go filaru określa się wszelkie inne indywidualne i dobrowolne prywatne formy oszczędzania na emeryturę. I filar – emerytura ustawowa Finansowanie tego systemu odbywa się głównie na zasadzie tzw. repartycji. Oznacza to, że emerytury wypłacane są dzięki składkom emerytalnym odciąganym z pensji aktywnych pracowników, urzędników państwowych oraz opłacanym przez osoby samozatrudnione. Ustawowa emerytura w Belgii jest przyznawana i obliczana na podstawie przebiegu zatrudnienia. W Belgii istnieją trzy różne systemy emerytalne: System dla pracowników. Naleza do niego osoby, które są zatrudnione na umowę o pracę w sektorze prywatnym oraz niemianowani urzędnicy państwowi. System dla osób pracujących na własny rachunek–samozatrudnionych. Naleza do niego osoby prowadzące własną działalnośc gospodarczą (firmy jednoosobowe, osoby zarządzające spółkami lub udziałowcy spółek). System dla mianowanych urzędników państwowych. Naleza do niego tylko mianowani urzędnicy. Emerytura jest obliczana zawsze według statusu w jakim się pracowało. Osoby, które pracowały w różnych statusach, otrzymają emeryturę obliczoną w różnych systemach. II filar – pracownicze programy emerytalne Forma zorganizowanego, grupowego, systematycznego oszczędzania na przyszłą emeryturę oferowana przez pracodawcę. W zależności od sektora, może być obowiązkowa lub dobrowolna. Składki osób objętych tym systemem są naliczane i odprowadzane przez pracodawcę do wybranej instytucji finansowej, która zajmuje się gromadzeniem i zarządzaniem tymi środkami. Regulamin ubezpieczenia grupowego lub umowy ubezpieczeniowej określa, w jakim wieku pracownik może otrzymać zgromadzony kapitał w formie dodatkowego świadczenia emerytalnego. Jedank w każdym przypadku pracownik musi mieć minimum 60 lat. Dodatkowa emerytura dla osób prowadzących działalnośc gospodarczą Osoby samozatrudnione mogą we własnym zakresie odprowadzać składki na dodatkową emeryturę. III filar – Dobrowolne ubezpieczenie emerytalne Forma indywidualnego dobrowolnego oszczędzania na emeryturę, powiązana z ulgami podatkowymi. W Belgii istnieją dwie formy dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnych: Indywidualny program oszczędnościowy w towarzystwach ubezpieczeniowych. Ten program zapewnia minimalny roczny zysk. Niektóre towarzystwa ubezpieczeniowe gwarantują również udział w zyskach w zależnosci od osiągnietych wyników. Emerytalne konto oszczędnosciowe w banku. Opcja ta nie gwarantuje minimalnego rocznego zysku. Ten sposób oszczędzania oparty jest na obligacjach a rezultaty zależą od ich sytuacji na giełdzie. Odliczenia od podatku Aby skorzystać z odliczeń od podatku w związku z dobrowolnym ubezpieczeniem emerytalnym należy spełnić następujące warunki: Być mieszkańcem Belgii lub kraju należącego do Europejskiej Strefy Ekonomicznej mieć ukończony 18 rok życia ale nie mieć ukończonego 65 roku zycia dobrowolne ubezpieczenie emerytalne musi być zawarte na minimum 10 lat Odliczenia od podatku przysługują tylko dla jednego emerytalnego konta oszczędnościowego lub indywidualnego emerytalnego programu oszczędnościowego i nie są mozliwe po osiągnięciu 65 roku zycia. Więcej informacji na temat odliczeń można znaleźć na stronie Powszechny wiek emerytalny w Belgii Ustawowa emerytura w Belgii przysługuje w wieku 65 lat. Zgodnie z zatwierdzonym już projektem ustawy wiek emerytalny został podwyższony stopniowo do 67 roku życia: od roku 2025 wiek emerytalny wynosić będzie 66 lat i od roku 2030 – 67 lat. Wypłata świadczeń emerytalnych przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu w którym osoba osiągnęła 65 lat. Czyli osoba, która ukończyła 65 lat w kwietniu pierwszą wypłatę świadczenia emerytalnego otrzyma w maju (za miesiąc maj). Jedynie w niektórych przypadkach obowiązuje inny wiek emerytalny, np. w przypadku górników, marynarzy oraz załóg samolotów lotnictwa cywilnego. Osoby, które osiągnęły 65 rok zycia mają prawo do przejścia na emeryturę, jednak nie jest to obowiązek. Istnieje mozliwośc pracy po 65 roku życia i wystąpienia o przyznanie świadczenia emerytalnego w późniejszym terminie. Inna możliwośc to przejście na emeryturę w wieku 65lat i jednoczesne kontynuowanie pracy. Wcześniejsze przejście na emeryturę Warunki Od 2013 do 2016 roku systematycznie podwyższany jest wiek oraz przedłużany okres zatrudnienia dla osób, które chciałyby przejść na emeryturę tzw. wcześniejszą przed ukończeniem 65 lub zgodnie nowymi przepisami 66 lub tez 67 roku życia. Rok Minimalny wiek Staż pracy Minimalny wiek przy dłuzszym stażu pracy 2015 61,5 lat 40 lat 60 lat w przypadku stażu pracy 41 lat Od 2016 62 lata 40 lat 60 lat w przypadku stażu pracy 42 lata 61 lat w przypadku stażu pracy 41 lat Przy obliczaniu stażu pracy brane są pod uwagę okresy zatrudnienia w różnych statusach (pracownik, osoba samozatrudniona, zatrudnienie w służbie publicznej). W niektórych przypadkach mogą być wzięte pod uwagę również okresy zatrudnienia w innych krajach, jeśli Belgia ma podpisane umowy międzynarodowe z poszczególnymi krajami lub jeśli dotyczy to zatrudnienia w Europejskiej Strefie Ekonomicznej. Do stażu pracy mogą zaliczać się również inne okresy, takie jak przerwa w karierze, okresy niezdolności do pracy, okresy bezrobocia itd. Kiedy należy składać wniosek o emeryturę Osoby, które decydują się przejść na emeryturę w wieku 65 lat, po ukończniu 64 roku życia automatycznie otrzymują z belgijskiego funduszu emerytalnego (FPD/SFP) formularz do wypełnienia, w celu ustalenia prawa do emerytury. Po dopełnieniu procedur decyzja o wysokości świadczenia jest wysyłana pocztą. Osoby, które decydują się przejść na wcześniejszą emeryturę lub na emeryturę pomostową, powinny złożyć wniosek najwcześniej rok a najpóźniej miesiąc przed planowaną datą przejścia na emeryturę. Należy pamiętać, że w tym przypadku trzeba spełniać warunki wieku i stażu pracy. Gdzie należy złożyć wniosek o emeryturę Osoby, które po 64 roku życia nie otrzymały formularzy z funduszu emerytalnego lub, które zdecydowały się przejść na emeryturę po 65 roku życia, mogą złożyć wniosek na trzy sposoby:osoby mieszkające w Belgii przez stronę internetową ; w urzędzie gminy odpowiednim dla miejsca zamieszkania bezpośrednio w funduszu emerytalnym FPD/SFP w Brukseli przy Zuidertoren / Tour du Midi lub w lokalnym oddziale FPD/SFP. Osoby, które same nie mogą złożyć wniosku, mogą udzielić pisemnego upoważnienia innej pełnoletniej osobie. Osoby mieszkające w innym kraju, należącym do Europejskiej Strefy Ekonomicznej Takie osoby powinny składać wnioski za pośrednictwem instytucji emerytalnej w kraju, w którym przebywają. W Polsce należy zwracać się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) – Wydział Umów Międzynarodowych w Warszawie. Osoby, które przed podjęciem pracy w Belgii prowadziły rolniczą działalność gospodarczą w Polsce powinny zwracać się do Kasy Rolniczej Ubezpieczenia Społecznego (KRUS). Osoby, które ostatni okres przed emeryturą przepracowały w Belgii ale nigdy nie pracowały w kraju, w którym obecnie przebywają (np. w Polsce), powinny wysłać wniosek o emeryturę do Działu Umów Międzynarodowych belgijskiego funduszu emerytalnego na adres: Federale Pensioendienst/ Service fédéral des Pensions Zuidertoren / Tour du Midi Bureau voor Internationale Overeenkomsten / Bureau des Conventions Internationales 1060 BRUSSEL / BRUXELLES We wniosku trzeba zaznaczyć, iż nie ma się prawa do emerytury w kraju zamieszkania (obecnego pobytu). Osoby mieszkające poza granicami Europejskiej Strefy Ekonomicznej Takie osoby powinny skontaktować się z funduszem emerytalnym w Belgii w celu uzyskania dalszych informacji o procedurze wnioskowania o emeryturę: Rola związków zawodowych W sprawach emerytur wcześniejszych lub pomostowych należy zwracać się do lokalnych oddziałów ACV/CSC. Adresy ACV/CSC znajdą Państwo na stronach: (NL), (FR) lub (NL), (FR), wystarczy wpisać swój kod pocztowy. Dział ACV/CSC ds. Pracowników z Nowych Krajów Europejskich (ACV Dienst Grensarbeiders Nieuwe Europese Lidstaten) zajmuje się pomocą przy wypełnianiu procedur emerytalnych, w przypadku ustawowych emerytur belgijskich w świetle prawa europejskiego. W celu uzyskania pomocy należy uprzednio umówić się na spotkanie tel. 03/222 71 64 lub porzez e-mail: @ @ Aldona Kuczyńska-Naskręt
W 2014 roku skończę 55 lat i będę miała 5 lat pracy w Belgii. Wtedy też chcę się zwolnić z pracy i wrócić do Polski. Czy w Polsce będzie mi się należał zasiłek dla bezrobotnych? Jakie papiery muszę przywieźć z Belgii? - pyta czytelniczka. Przed powrotem do Polski warto się starać o przyznanie zasiłku w Belgii. Nie tylko dlatego, że jest wyższy i można go przetransferować do Polski, ale również z tego powodu, że po wieloletnim pobycie za granicą przyznanie polskiego zasiłku może nie być możliwe. Polska stosuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (dalej przepisy koordynacyjne). Mają one zastosowanie także do świadczeń dla bezrobotnych. Zgodnie z nimi zasiłek dla bezrobotnych powinien, co do zasady, zostać wypłacony w kraju, w którym pracownik ostatnio podlegał ubezpieczeniom społecznym, tj. w kraju, w którym zarobki otrzymywane od pracodawcy były oskładkowane. Jeśli zatem utrata pracy nastąpi w Belgii, prawo do zasiłku i wysokość tego zasiłku będą określone według prawa belgijskiego, a świadczenie będzie wypłacane w belgijskiej walucie. Natomiast do ubiegania się o polski zasiłek co do zasady konieczne jest wykazanie, że ostatnie miejsce zatrudnienia było w Polsce. Więcej pieniędzy dadzą w Belgii Uprawnienia do belgijskiego zasiłku z tytułu bezrobocia zależą od wieku pracownika w chwili utraty pracy oraz stażu pracy. Osoby po 50. roku życia muszą wykazać, że przed złożeniem wniosku o zasiłek pracowały 624 dni robocze w ciągu 42 miesięcy przed utratą pracy. Nie chodzi wyłącznie o pracę w Belgii, można zliczyć wszystkie okresy zatrudnienia w krajach UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, również w Polsce. Belgijski zasiłek wynosi 65% ostatniej płacy brutto przez pierwsze trzy miesiące bezrobocia, potem stopniowo maleje, a jego wysokość zależy od tego, jak długo pracownik był zatrudniony, zanim utracił pracę. Docelowo uprawniony będzie dostawał zryczałtowany zasiłek, stanie się to tym później, im dłuższy ma staż pracy. Zryczałtowane stawki zasiłku wnoszą: - 1090 euro dla osób, które mają na utrzymaniu członków rodziny, Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - 916 euro dla osób samotnych, - 483 euro dla osób, których partner/współmałżonek osiąga dochody. Jak widać, nawet to najniższe belgijskie świadczenie w przeliczeniu na złote wynosi aktualnie ponad 2 tys. zł, a więc jest dużo korzystniejsze niż najwyższy dziś polski zasiłek (953,10 zł). Jednak belgijskie przepisy, podobnie jak polskie, nie od razu dają prawo do zasiłku osobom, które same zrezygnowały z pracy lub odeszły z niej za porozumieniem stron (są pewne wyjątki). Od razu można liczyć na świadczenie wtedy, gdy pracownik został zwolniony albo gdy jego umowa wygasła. Jak przetransferować zasiłek Osoba, która dostała belgijski zasiłek dla bezrobotnych, może się starać o jego transfer w związku z wyjazdem do Polski. Wcześniej jednak trzeba pozostawać w dyspozycji belgijskich służb zatrudnienia przez cztery tygodnie po przyznaniu zasiłku. Skrócenie tego okresu jest możliwe na wniosek bezrobotnego umotywowany zamiarem wcześniejszego wyjazdu wraz z małżonkiem lub partnerem, który znalazł pracę w Polsce. Tuż przed wyjazdem, jeszcze w belgijskim urzędzie pracy należy postarać się o dokument PD U2 uprawniający do transferu zasiłku dla bezrobotnych (dawny formularz E 303). W Polsce dokument ten składa się w ciągu 7 dni od daty w nim wskazanej w wojewódzkim urzędzie pracy właściwym dla miejsca zamieszkania. Jednocześnie trzeba zarejestrować się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy. Od tego momentu bezrobotny pozostaje w dyspozycji polskich służb zatrudnienia, musi kontaktować się z urzędem pracy w określonych terminach, korzystać z ofert pracy proponowanych przez urząd. Transfer zasiłku trwa 3 miesiące, ale jest możliwość przedłużenia go do 6 miesięcy - decyduje o tym instytucja, która go przyznała. Po tym czasie można wrócić do Belgii i kontynuować tam pobieranie zasiłku albo starać się o jego polski odpowiednik. W Polsce rok pracy lub dowody Tu jednak obowiązują polskie przepisy o przyznawaniu świadczeń z tytułu bezrobocia. Zgodnie z nimi zasiłek otrzymują osoby, które w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji w Polsce były zatrudnione lub prowadziły działalność gospodarczą przez co najmniej 365 dni. Ten warunek nie ma zastosowania, jeśli zainteresowany udowodni, że podczas pracy za granicą jego centrum interesów życiowych było w Polsce. Może to być trudne w przypadku osoby, która przebywała za granicą dłużej niż kilka lat. Co będzie dowodem? Np. bilety wskazujące jak często wnioskujący przyjeżdżał do Polski, fakt zamieszkiwania tu jego najbliższych, dowody na przelewanie im zarobionych na saksach pieniędzy, zameldowanie na stałe w Polsce i rozliczanie tutaj swoich podatków, posiadanie w Polsce nieruchomości. W przypadku, gdy urzędników uda się przekonać, wystarczy w wojewódzkim urzędzie pracy złożyć dokument E301/U1 poświadczający okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w kraju ostatniego zatrudnienia. Przepisy o koordynacji pozwalają bowiem sumować okresy zatrudnienia i ubezpieczenia umożliwiające uzyskanie świadczeń z tytułu bezrobocia obywatelowi UE/EOG, który posiada okresy zatrudnienia i ubezpieczenia w dwóch lub więcej państwach członkowskich. Okres na jaki przyznany może być polski zasiłek, a także jego wysokość, zależą od stażu pracy: • od 1 roku do 5 lat - 80% kwoty zasiłku na 6 miesięcy, • od 5 lat do 20 lat - 100% kwoty zasiłku na 6 miesięcy, • ponad 20 lat - 120% kwoty na 6 miesięcy. Jeśli stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron lub z powodu rezygnacji pracownika, prawo do zasiłku przyznawane jest po 90 dniach od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy. Przed wyjazdem do Polski, oprócz dokumentu PD U2 i E301/U1 warto zabrać wszystkie dokumenty otrzymane od pracodawców zagranicznych potwierdzające okresy zatrudnienia i opłacane z tego tytułu składki, czyli świadectwa pracy, umowy zlecenia, dokumenty potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej, zaświadczenia z belgijskiego urzędu pracy o pobieranych zasiłkach.
5 lat pracy w belgii jaka emerytura
